Red Hat Virtualisatie

Virtualisatie is technologie waarmee u nuttige IT-services kunt bouwen met behulp van bronnen die traditioneel gezien gebonden zijn aan hardware. Hiermee kunt u de volledige capaciteit van een fysieke machine gebruiken door de mogelijkheden ervan onder veel gebruikers of omgevingen te verdelen.

Stel je voor; je hebt 3 fysieke servers met individuele specifieke doelen. Een daarvan is een mailserver, een andere is een webserver en de laatste beheert interne oudere applicaties. Elke server wordt gebruikt met een capaciteit van ongeveer 30%, slechts een fractie van hun potentieel. Maar aangezien de oudere apps belangrijk blijven voor uw interne activiteiten, moet u ze behouden en ook de derde server die ze host, toch?

Traditioneel gezien; ja. Het was vaak eenvoudiger en betrouwbaarder om individuele taken uit te voeren op afzonderlijke servers: 1 server, 1 besturingssysteem, 1 taak. Het was niet gemakkelijk om 1 server meerdere ‘hersens’ te geven. Maar met virtualisatie kunt u de mailserver opsplitsen in 2 unieke servers die onafhankelijke taken kunnen verwerken, zodat de oudere apps kunnen worden gemigreerd. Het is dezelfde hardware, je gebruikt er gewoon meer van, maar dan veel efficiënter.

Als u de beveiliging in het achterhoofd houdt, kunt u de eerste server opnieuw splitsen, zodat deze een andere taak aan kan. Het gebruik ervan wordt verhoogd van 30% naar 60%, naar uiteindelijk 90%. Zodra u dat doet, kunnen de nu lege servers worden hergebruikt voor andere taken of geheel worden afgesloten om de kosten voor koeling en onderhoud te verminderen.

Software genaamd hypervisors scheiden de fysieke bronnen van de virtuele omgevingen – de zaken die de hulpbronnen nodig hebben. Hypervisors kunnen bovenop een besturingssysteem zitten (zoals op een laptop) of direct op hardware worden geïnstalleerd (zoals een server), hetgeen wat de meeste bedrijven virtualiseren. Hypervisors ‘nemen’ uw fysieke bronnen en verdelen deze zodat virtuele omgevingen ze kunnen gebruiken.

Resources worden, indien nodig, gepartitioneerd vanuit de fysieke omgeving naar de vele virtuele omgevingen. Gebruikers communiceren met en voeren berekeningen uit binnen de virtuele omgeving (meestal een gastmachine of virtuele machine). De virtuele machine functioneert als een enkel gegevensbestand. En zoals elk digitaal bestand, kan het van de ene naar de andere computer worden verplaatst, in een van beide worden geopend en we verwachten dat dit hetzelfde werkt.

Wanneer de virtuele omgeving wordt uitgevoerd en een gebruiker of programma een instructie afgeeft die extra bronnen uit de fysieke omgeving nodig heeft, stuurt de hypervisor het verzoek door naar het fysieke systeem en slaat de wijzigingen in de cache op – wat allemaal gebeurt met bijna een constante snelheid (vooral als het verzoek wordt verzonden via een open-source hypervisor op basis van KVM).

Virtualisatie kunt u kortweg verdelen in enkele onderdelen:

• Gegevensvirtualisatie: Gegevens die overal worden verspreid, kunnen worden samengevoegd tot één bron.
• Netwerkfuncties virtualisatie:  Geïsoleerde, virtuele netwerken kunnen worden gemaakt vanuit 1 origineel netwerk.
• Server virtualisatie: Er kan een enkele server worden gemaakt die zich als een paar – of honderden – gedraagt.
• Besturingssysteemvirtualisatie: Op 1 computer kunnen meerdere verschillende besturingssystemen worden uitgevoerd.

Virtualisatiebeheersoftware is ontworpen om virtualisatie beter beheersbaar te maken. Natuurlijk kunt u bronnen handmatig toewijzen aan VM’s, ruimte op servers vrijmaken, testen en patches naar behoefte installeren. Maar het splitsen van enkele systemen in honderden betekent het vermenigvuldigen van het werk dat nodig is om die systemen draaiend, up-to-date en veilig te houden.

Als alle VM’s zijn gekoppeld aan een bewakings-, provisioning- of beheertool, kunnen systemen tijdens piekuren of onderhoud automatisch worden gemigreerd naar beter passende hardware. Stelt u zich eens een serververzameling voor die binnen enkele seconden opnieuw kan worden getabletteerd, afhankelijk van de werkbelasting en het tijdstip van de dag. Wanneer een bepaalde gastinstantie meer bronnen gaat gebruiken, verplaatst het bewakingssysteem die gast naar een andere server met minder vraag of worden er meer middelen toegewezen vanuit een centrale pool. Zo simpel kan het zijn!

Virtualisatie is een goede oplossing voor veel voorkomende beveiligingsproblemen. In omgevingen waar beveiligingsbeleid vereist dat systemen worden gescheiden door een firewall, kunnen die twee systemen veilig op dezelfde fysieke box staan. In een ontwikkelomgeving kan elke ontwikkelaar zijn eigen sandbox hebben, immuun voor de rogue of runaway-code van een andere ontwikkelaar.